palmiarnia
 
Encyklopedia PWN
palmiarnia,
szklarnia, przeważnie o wys. 18–25 m, temp. 14–15°C, przeznaczona gł. do uprawy — w celach dekoracyjnych, kolekcyjnych i dydaktycznych — palm i in. roślin wysoko rosnących (często drzew cytrusowych, figowców, bananowców, sagowców, dracen, jukk, eukaliptusów, epifitów z rodziny storczykowatych i ananasowatych, czasem kaktusów), znoszących spadki temp. zimą do 8–10°C;
palmiarnie są budowane w ogrodach bot. lub stanowią samodzielne placówki (np. palmiarnia miejska w Poznaniu); w Polsce najwyższe palmiarnie znajdują się w: Poznaniu (palmiarnia miejska, wys. 18 m, zbud. 1910) i Krakowie w Ogrodzie Bot. Uniwersytetu Jagiellońskiego (wys. 18 m, 1965); najbardziej znane palmiarnie Europy — w Kew Gardens w Londynie (wys. ok. 27 m, zbud. 1944–68), w Berlinie-Dahlem i Petersburgu (odbud. po II wojnie świat.).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kraków, palmiarnia fot. A. Kasica/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia