paleontologia
 
Encyklopedia PWN
paleontologia
[gr. palaiós ‘stary’, ‘dawny’, ṓn ‘istniejący’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
biol. nauka zajmująca się badaniem organizmów, które żyły w ubiegłych epokach geologicznych, a ich szczątki zachowały się w postaci skamieniałości.
Zadaniem paleontologii jest wszechstronne poznanie szczątków kopalnych organizmów celem rekonstrukcji ich budowy i czynności, ustalenie warunków ich występowania w czasie, w środowisku i w przestrzeni oraz odtworzenie na tej podstawie historii rozwoju poszczególnych grup i całej biosfery. Tradycyjnie paleontologię dzieli się na paleobotanikę, paleozoologię oraz mikropaleontologię. Często wyróżniana paleobiologia nie stanowi w istocie odrębnej dyscypliny; nazwa ta jest używana na określenie naukowego programu współczesnej paleontologii, zakładającego biologiczną interpretację danych paleontologicznych. Początki naukowej paleontologii sięgają XVIII w., kiedy francuski uczony G.L. Buffon przekonywająco wykazał, że skamieniałości to szczątki organizmów kopalnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia