Pad
 
Encyklopedia PWN
Pad, Po, rzym. Padus,
najdłuższa rz. Włoch, odwadniająca północna część kraju;
Położenie w państwie: Włochy
Ujście: uchodzi do akwenu: Adriatyckie, Morze (tworzy wspólną deltę z Adygą i Reno)
Długość: 652 km
Powierzchnia dorzecza: 75 tys. km2
Przepływ średni: 1 507 m3/s (przy ujściu)
Główne rzeki zasilające: Pellice, Dora Riparia, Orco, Dora Baltea, Sesia, Agogna, Ticino, Olona, Varaita, Scrivia, Staffora, Taro, Parma, Enza, Secchia, Adda, Oglio, Mincio, Tanaro, Trebbia, Arda
Główne miejscowości: Turyn, Chivasso, Casale Monferrato, Piacenza, Cremona
dł. 652 km, pow. dorzecza 75 tys. km2; źródła w masywie Monte Viso (Alpy Kotyjskie), na wys. 2020 m; płynie z zachodu na wschód przez Niz. Padańską w obwałowaniach powyżej jej poziomu; uchodzi do M. Adriatyckiego, tworząc wspólnie z Adygą i Reno deltę (od czasów średniow. zwiększyła się o 7 km); gł. dopływy: Dora Riparia, Dora Baltea, Ticino, Adda, Oglio, Mincio (l.), Tanaro, Panaro (pr.); duże wahania stanu wód (katastrofalne powodzie); średni przepływ przy ujściu 1507 m3/s (podczas największej w czasie ostatniego stulecia powodzi 1951 — 12 800 m3/s); wyzyskiwana do nawadniania; żegl. 540 km; połączona kanałami z jez.: Maggiore, Como i Garda; gł. m. nad P.: Turyn, Piacenza, Cremona.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Turyn, most na Padzie (Włochy)fot. K. Sołtyk/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia