Oviedo
m. w północnej Hiszpanii, na przedgórzu G. Kantabryjskich;
[owiẹdo] 
,
, Oviedo
Encyklopedia PWN
stolica regionu Asturia i ośrodek administracyjny prowincji Oviedo. Rozwinęło się wokół klasztoru zał. 761 przez króla Asturii; ok. 800–pocz. X w. stol. Królestwa Asturii; rozwój i liczne przywileje w średniowieczu; podupadło w XVII w.; od XIX w. ważny ośrodek przem.; 1934 jeden z ośr. powstania robotniczego; w czasie wojny domowej 1936–37 bezskutecznie atakowane przez siły republikańskie. Gł. ośr. zagłębia węgla kam.; hutnictwo metali nieżel. i żelaza, przemysł gł. maszyn., metal., chem. (nawozy i tworzywa sztuczne); ponadto włók. i spoż.; węzeł kol. i drogowy; uniw. (zał. 1608); muzeum; kościoły: S. Tirso (IX, XVII w.), S. Pelayo (VIII, XIV w., przebudowany), bazylika S. Julián de los Prados (IX w.), S. Maria de Naranco (IX, XI w.), S. Miguel de Lillo (VIII w.), got. katedra S. Salvador (XIV–XVI w.) z bogatym wyposażeniem wnętrza, S. Isidoro (1578); skarbiec Cámara Santa (XIII–XIV w.); ratusz (1662); liczne pałace: Palacio de la Rua (XIV w.), biskupi (XVI–XVII w.); Campasagrado i del Marqués del Pourque z XVIII w.; szpital (1752); akwedukt (XVI w.); przedrom. zabytki O. i okolic zostały wpisane na Listę Świat Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO.
