Otto z Bambergu
 
Encyklopedia PWN
Otto z Bambergu, święty, ur. 1065, zm. 30 VI 1139,
biskup bamberski, apostoł Pomorza; 1189 kanonizowany;
1189 kanonizowany; przebywał kilkanaście lat w Polsce w otoczeniu Judyty, córki ces. Henryka III, od 1088 żony Władysława I Hermana; jeździł w poselstwach do Niemiec; od ok. 1097 w służbie ces. Henryka IV, 1102 krótko kanclerz nadworny, od 1106 biskup Bambergu, zreorganizował i powiększył posiadłości biskupstwa; 1124–25 z inicjatywy Bolesława III Krzywoustego podjął chrystianizację Pomorza Zachodniego; 1128 na wezwanie ks. Warcisława I i z poparciem króla niem. Lotara III z Supplinburga ponowił misję, następnie zorganizował zręby organizacji kośc., pośredniczył w powtórnym uznaniu pol. zwierzchnictwa nad Pomorzem Zachodnim.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia