Ośno Lubuskie

Ośno Lubuskie,

miasto w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, na Pojezierzu Łagowskim, nad Łęczą i jez. Reczynek.

Ludność miasta: ogółem — 4 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 493,9 os/km² (2019)

Powierzchnia: 8 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 14°52′E, szerokość geograficzna: 52°27′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1252

Oficjalne strony WWW: www.osno.pl

Wczesnopiast. gród obronny i osada targowa na szlaku z Brandenburgii do Wielkopolski; prawa miejskie 1252; jeden z najważniejszych ośr. miejskich ziemi lubuskiej; od XV w. własność biskupów lubuskich; od 1258 pod panowaniem Brandenburgii, dzielił losy polit. regionu (niem. Drossen); ośrodek handlowy i rzemieślniczy z prawem bicia monety; w XVII w. rozwój sukiennictwa i brązownictwa; od XIX w. znane z hodowli roślin ozdobnych i sadownictwa; od 1843 wydobycie węgla brunatnego; w czasie II wojny światowej zniszczone w ok. 70%; od 1945 w granicach Polski, odbudowane. Ośr. turyst.-krajoznawczy; drobne przetwórstwo rolno-spoż. i drzewne; stawy hod.; got. kościół (XIV, wieża XV w.); fragmenty murów miejskich (XIV, XV w., częściowo rekonstruowane); ratusz (ok. poł. XIX w.). W pobliżu O.L. rynna podlodowcowa łącząca jez.: Grzybno, Czyste Małe i Wielkie, Mościenko, Obrzygoszcze, Bielawa, Imielno (dł. 12 km), stanowiąca klas. przykład rynny subglacjalnej — strefa krajobrazu chronionego.