Oppman Artur
 
Encyklopedia PWN
Oppman Artur, pseud. Or-Ot, ur. 14 VIII 1867, Warszawa, zm. 4 XI 1931, tamże,
poeta i publicysta;
pułkownik WP; 1901–05 redaktor „Wędrowca”, 1918–20 współredaktor „Tygodnika Ilustrowanego”; miłośnik przeszłości i tradycji warsz., zyskał popularność utworami poet. poświęconymi (wzorem W. Gomulickiego) starej Warszawie (Ze Starego Miasta 1893, wyd. pełne pt. Stare Miasto1926, Pieśń o Rynku i zaułkach 1931) oraz tradycji walk zbrojnych o niepodległość (Epopeja napoleońska 1912, Pieśni sławie 1917); utwory dla dzieci i młodzieży (Legendy warszawskie 1925); wspomnienia (Moja Warszawa 1929); Poezje (t. 1 1926, t. 3 1927), Wiersze wybrane (1958).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia