oligocen
 
Encyklopedia PWN
oligocen
[gr. olígos ‘mały’, kainós ‘nowy’],
geol. trzecia (ostatnia) epoka wczesnego trzeciorzędu (paleogenu), trwająca od ok. 34 do ok. 24 mln lat temu;
także jednostka chronostratygraficzna (oddział) obejmująca powstałe w tym czasie skały; w o. w Europie doszło do wielkiej transgresji morskiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia