oligarchia magnacka
 
Encyklopedia PWN
oligarchia magnacka,
określenie okresu dominacji magnatów w życiu politycznym Rzeczypospolitej;
od stłumienia rokoszu sandomierskiego (Zebrzydowskiego) 1606–09 do reform Sejmu Czteroletniego 1788–92 i upadku państwa 1795; okres oligarchii magnackiej charakteryzowały: osłabienie władzy króla, przewaga magnaterii nad szlachtą, rywalizacja koterii magnackich o dominację w państwie, daleko posunięta decentralizacja Rzeczypospolitej przy hegemonii rodów i koterii magnackich na poszczególnych obszarach państwa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia