Olandia

Olandia, Öland,

przybrzeżna wyspa szwedzka na Morzu Bałtyckim, oddzielona od wybrzeży Szwecji Cieśn. Kalmarską;

dł. 137 km, szer. do 16 km, pow. 1,3 tys. km², ok. 25 tys. mieszk.; nizinna; jez. Horn; większą część wyspy zajmują łąki; intensywna hodowla bydła; na wybrzeżach aluwialnych uprawa owsa, jęczmienia, buraków cukrowych; rybołówstwo; przemysł cementowy, rafinacja cukru; eksploatacja wapieni; turystyka; liczne ośr. wypoczynkowe, kąpieliska (k. Böda plaża dł. 12 km); pozostałości osad wikingów, m.in. Graborg, Eketorp (rekonstrukcja); ok. 400 wiatraków młyńskich; od 1972 połączona mostem ze stałym lądem; gł. m. Borgholm. W 2000 południowa część O. (z płaskowyżem Stora Alvaret, unikatowa w skali świat. roślinność stepowa, murawy naskalne) została wpisana na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO.