Ohlin Bertil Gotthard
 
Encyklopedia PWN
Ohlin
[ulị:n]
Bertil Gotthard, ur. 23 IV 1899, Klippan (Szwecja), zm. 3 VIII 1979, Sztokholm,
szwedzki ekonomista i polityk; przedstawiciel szwedzkiej szkoły w ekonomii.
1925–30 profesor Uniwersytetu w Kopenhadze, 1930–65 Wyższej Szkoły Handlowej w Sztokholmie (Handelhögskolan i Stockholm); 1944–67 przewodniczący szwedzkiej liberalnej Partii Ludowej; członek Rady Europejskiej i przewodniczący Komitetu Międzynarodowego Biura Pracy w Genewie; 1930–70 członek parlamentu; zajmował się głównie teorią handlu międzynarodowego; sformułował i rozwinął tezę, że poszczególne kraje (regiony) eksportują te towary, które są wytwarzane przez czynniki produkcji posiadane przez nie w obfitości, a importują te, które są wytwarzane przez stosunkowo rzadkie czynniki produkcji; w wyniku tego handel międzynarodowy zmierza do zrównania cen czynników produkcji (teoremat Heckschera–Ohlina); główne prace: International Price Relations („Index” 1930 nr 49), Interregional and International Trade (1933), International Trade and Monetary Policy („Index” 1935 nr 109), Some Aspects of the Relations between International Moovements of Commodities, Factors of Production and Technology (Nobel Symposium, June 1976; Proceedings 1977); 1977 otrzymał Nagrodę Nobla (wraz z J. Meade’m) a wkład do teorii handlu międzynarodowego i międzynarodowego przepływów kapitałowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia