Nunavut
 
Encyklopedia PWN
Nunavut
[w dialekcie inuickim, ‘nasz kraj’, ‘nasza ziemia’],
terytorium autonomiczne w północnej Kanadzie;
obejmuje ponad 60% dawnych Terytoriów Północno-Zachodnich, w tym większość wysp Archipelagu Arktycznego (dawny Dystrykt Franklina), dystrykt Keewatin, północno-wschodni fragment dystryktu Mackenzie oraz Jałowe Równiny na zachód od Zat. Hudsona; powierzchnia 1994 tys. km2; 35 tys. mieszk. (2013), w tym 85% Eskimosów; ludność skupiona w 25 rozproszonych osadach; centrum adm. Iqaluit (dawniej Frobisher Bay) na Ziemi Baffina. Utworzony 1999 na mocy umowy zawartej 1993 między rządem federalnym Kanady i przedstawicielami ludności rdzennej (Eskimosów), dążącej do zapewnienia sobie większych praw do ziemi, udziału w zyskach z eksploatowanych zasobów naturalnych, wpływu na ochronę środowiska i większych praw polit.; ma ułatwić Eskimosom zachowanie tradycji i odrębności kult., a jednocześnie zapewnić ich pełniejszą integrację z całym społeczeństwem Kanady.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia