Nowacka Ewa
 
Encyklopedia PWN
Nowacka Ewa, ur. 17 XII 1934, Chorzów, zm. 29 III 2011, Warszawa,
pisarka;
1962–91 redaktor Pol. Radia; powieści łączące obrazy przeszłości ze współcz. wątkami psychol.-obyczajowymi (Heliogabal, wnuk Mezy 1970, Prywatne życie entu Szubad 1977) i — zwłaszcza w utworach dla młodzieży — z motywami przygodowymi (Śliczna Tamit 1971, Biały koń bogów 1973, Małgosia contra Małgosia 1975); powieści dla młodzieży o tematyce współcz. (Kilka miesięcy, całe życie 1978, wpisana na listę honorową im. Ch. Andersena), Słońce w kałuży (1981), Złote i szare (1986), opowiadania dla dzieci.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia