Nijmegen
m. we wschodniej Holandii, w prow. Geldria, na l. brzegu Waalu (odnoga Renu), w pobliżu granicy z Niemcami.
[nẹim
:chən] 
,
:chən] , Nijmegen
Encyklopedia PWN
Gród Batawów, za czasów rzymskich Noviomagus Batavorum; następnie rezydencja Karola Wielkiego i jego następców; 1230 wolne miasto cesarskie (niem. Nimwegen); 1248 przyłączone do Geldrii; 1250 prawa miejskie; od 1402 w Hanzie; w okresie walk o niepodległość Niderlandów 1585 zajęte przez Hiszpanów, 1591 odebrane przez Holendrów, 1678–79 traktaty pokojowe w Nijmegen między Francją a Hiszpanią i cesarstwem rzymsko-niem.; w czasie II wojny światowej IX 1944 rejon objęty działaniami alianckimi, zw. operacją pod Arnhem, z udziałem pol. I Samodzielnej Brygady Spadochronowej. Przemysł elektrotechniczny (aparatura elektr.), chem. (środki piorące), papierniczy, odzieżowy, spoż.; port śródlądowy połączony kanałem z Mozą; ważny węzeł kol. i drogowy na trasie do Niemiec; uniw. katol. (zał. 1923); ośr. turyst.; muzea; pozostałości zamku Valkhóf (ruiny kaplicy i krypta XI–XII w.); kościół Grote Kerk (Św. Stefana XIII–XVI w.), Kerkboog (dawne sukiennice 1542–45, 1605–06); baszta murów miejskich (XV w.), ratusz (poł. XVI w.), dom Wagi Miejskiej (1612).
