neumy
 
Encyklopedia PWN
neumy
[gr.],
znaki notacji muzycznej powstałej przed VIII w., służącej do zapisu śpiewów liturgicznych Kościoła rzymskokatolickiego, tzn. chorału gregoriańskiego;
odzwierciedlały prawdopodobnie ruchy rąk kantora kierującego śpiewem chorału, stąd zw. także znakami cheironomicznymi; nie określały dokładnie wysokości i czasu trwania dźwięków; liczą ponad 20 znaków; w różnych ośrodkach powstawały odmienne formy graficzne, m.in. n. gotyckie i n. romańskie (nota quadrata), na których opiera się współcz. notacja chorałowa; najstarsze zachowane zabytki notacji neumatycznej (ok. 20) pochodzą z IX w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia