Neuchâtel
 
Encyklopedia PWN
Neuchâtel
[nöszatẹl] Wymowa,
m. w zachodniej Szwajcarii, nad jez. Neuchâtel, u podnóża gór Jura;
miasto od 1214, stol. hrabstwa w Królestwie Burgundii (1032 połączonego z Niemcami); od 1504 w posiadaniu książąt Orléans-Longueville (1530–33 wprowadzenie reformacji), 1707–1857 — królów pruskich, od 1648 księstwo sprzymierzone ze Związkiem Szwajc., włączone 1815 do niego jako kanton; 1848 wprowadzono w N. ustrój republikański. Ośr. produkcji zegarków; nadto przemysł elektrotechniczny, spoż. (m.in. produkcja czekolady); węzeł kol. i drogowy; ośr. turyst. i kult.; uniw. (zał. 1909), biblioteki; muzeum; kolegiata (XII, XIII w.), zamek (XII–XV w.), renes. hale targowe (XVI w.), klasycyst. ratusz (2. poł. XVIII w.); kamienice (XVII, XVIII w.). W okolicy N. uprawa winorośli.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia