neofaszyzm
nazwa kierunków i ruchów politycznych zmierzających po II wojnie światowej do odrodzenia faszyzmu lub dążących do wprowadzenia nacjonalistycznego totalitaryzmu, opartego na wzorach faszystowskich;
[gr.-wł. < łac.],
neofaszyzm
Encyklopedia PWN
nazwę neofaszyzm stosuje się do systemów i ruchów politycznych zbliżonych do faszyzmu, występujących współcześnie w różnych krajach, m.in. we Włoszech, Francji, krajach skandynawskich, Beneluxu, które wyrażają stany frustracji sił skrajnej prawicy i jej protestu zwracającego się przeciwko kierunkom rozwoju współczesnej cywilizacji zachodniej. Cechą charakterystyczną ideologii neofaszyzmu są postulaty monopolu jednej partii politycznej, kierowanej przez dyktatora (wodza), wprowadzenia systemu kontroli policyjnej, militaryzacji ustroju politycznego oraz faktycznego zniesienia wolności obywatelskich (zwłaszcza przysługującym mniejszościom narodowym) przy formalnym utrzymaniu zasad demokratycznych w ustawach zasadniczych. Elementem pejzażu politycznego pozostaje neofaszyzm także w krajach postkomunistycznych, stanowiąc albo wyraz tęsknoty za totalitaryzmem i utraconym poczuciem mocarstwowości (np. w Rosji), albo tworząc rodzaj subkultury (np. skinheadzi), żerującej na słabościach kapitalizmu. W 1967 ONZ uchwaliła rezolucję potępiającą wszelkie ideologie neofaszystowskie i zwróciła się do wszystkich państw świata, by stosowały środki zapobiegające manifestowaniu neofaszyzmu.
