neobarok
 
Encyklopedia PWN
neobarok,
nurt w sztukach plastycznych XIX w. nawiązujący do form barokowych o budowlach masywnych, wystawnych i bogato dekorowanych;
termin nie znalazł ostatecznie powszechnego zastosowania w historii sztuki. „Pompierska” architektura neobarokowa, głównie gmachów publicznych i kamienic, była wyrazem aspiracji wielkich miast i burżuazji. Głównymi ośrodkami neobaroku były Paryż (Opera, 1861–75, Ch. Garnier), Wiedeń i Berlin. W Polsce przykładami architektury neobarokowej są np. w Krakowie Teatr im. Słowackiego (1889–93, J. Zawiejski) i w Warszawie gmach Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1898–1900, S. Szyller).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia