nabla
mat. symbol ∇ oznaczający operator różniczkowy pierwszego rzędu, zw. operatorem Hamiltona: ∇ = [gr., ‘harfa’],
, gdzie x, y, z — kartezjańskie współrzędne prostokątne, a 
, 
, 
— wektory jednostkowe osi współrzędnych;
nabla
Encyklopedia PWN
, gdzie x, y, z — kartezjańskie współrzędne prostokątne, a , , — wektory jednostkowe osi współrzędnych;
n. jest wektorem symbol. — wykonując formalnie mnożenie tego wektora przez skalar albo przez wektor (skalarne lub wektorowe), wyrażone we współrz. prostokątnych, otrzymuje się wzory na gradient, dywergencję i rotację; n. przyporządkowuje polu skalarnemu φ(x, y, z) pole wektorowe zw. gradientem pola φ, oznaczane ∇φ lub gradφ: 
; polu wektorowemu 
(x, y, z) = ax + ay + az n. przyporządkowuje pole skalarne zw. dywergencją pola : ∇ = div = 
, oraz pole wektorowe zw. rotacją pola : ∇ × = rot =
.
; polu wektorowemu (x, y, z) = ax + ay + az n. przyporządkowuje pole skalarne zw. dywergencją pola : ∇ = div = , oraz pole wektorowe zw. rotacją pola : ∇ × = rot =. 
