myszowate
 
Encyklopedia PWN
myszowate, Muridae,
rodzina ssaków z rzędu gryzoni; występują w całej Eurazji, Afryce, Australii i na wielu wyspach, gat. synantropijne (np. mysz domowa, szczury) występują wszędzie tam, gdzie żyje i mieszka człowiek;
ok. 530 gat., w Polsce — 8; drobne i średniej wielkości, o wydłużonym ciele i długim, pokrytym łuskami ogonie; zęby trzonowe o niskich koronach, z 3 rzędami guzków; wszystkożerne, liczne gat. są szkodnikami na polach, w magazynach i mieszkaniach, niektóre przenoszą choroby; gnieżdżą się w norach, niektóre w dziuplach (mysz leśna, Apodemus flavicollis) lub wiją gniazda (badylarka); szybko się rozmnażają; pierwotnie zamieszkiwały Stary Świat, rozwleczone przez człowieka (np. mysz domowa, szczury) opanowały wszystkie kontynenty; tzw. szczur drzewny, Phloeomys cumingi, z Filipin, jest największym przedstawicielem rodziny (dł. z ogonem ok. 70 cm); zwalczanie myszowatych — przez tzw. deratyzację.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Mysz leśna (Apodemus flavicollis)
fot. P. Fabijański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia