Murcja

Murcja, Murcia ,

region autonomiczny i kraina historyczna w południowo-wschodniej Hiszpanii, nad M. Śródziemnym;

pow. 11,3 tys. km²; 1,5 mln mieszk. (2019); gł. miasta i ośr. gosp. — Murcja (stol.) i Kartagena. W części północnej i południowo-zachodniej G. Betyckie, w środkowej (dolina rz. Segura) i wzdłuż wybrzeża — niziny. Region roln.-przem.; rozwinięte sadownictwo (gł. winorośl, drzewa cytrusowe i oliwki), warzywnictwo, uprawa bawełny, zbóż, ostnicy esparto, hodowla owiec, jedwabników; wydobycie rud cynku, ołowiu, żelaza, manganu, srebra; hutnictwo metali nieżel. i żelaza, przemysł maszyn., stoczn., chem., włók., spoż., rafineria ropy naftowej; rozwinięta gospodarka mor. (zespół portowy Kartageny, rybołówstwo); na wybrzeżu (Costa Blanca) kąpieliska morskie.

Historia.

Od podboju Płw. Iberyjskiego przez muzułmanów obszar utworzonego 714, niezależnego od nich, państewka chrześc.; 756 włączona do państwa Umajjadów; po jego rozpadzie stanowiła 1065–91 oraz ponownie w poł. XII w. i na pocz. XIII w. niezależne państewko muzułm., 1243 opanowane przez Kastylię; po powstaniu muzułm. 1264, podbita 1265–66 przez Jakuba I Zdobywcę i przekazana Kastylii; od 1982 status wspólnoty autonomicznej.