Multan

Multan, urdu Multān,

m. w środkowym Pakistanie, w prow. Pendżab, w dolinie rz. Ćenab.

w 326 podbite przez Aleksandra III Wielkiego; 712 opanowane przez muzułmanów; w X w. centrum muzułm. sekty karmatów; w X–XIII w. ośr. rozprzestrzeniania się islamu w Indiach; w XIII–XVI w. w granicach sułtanatu delhijskiego, następnie imperium Mogołów; 1779 zajęte przez Afganów, 1818 sikhów, 1849 opanowane przez Brytyjczyków. Jeden z gł. ośr. gosp. Pendżabu; przemysł włók. (bawełniany, wełn.), chem. (nawozy azotowe), spoż., fabryka maszyn roln., rafineria ropy naftowej, elektrownia gazowa; ośrodek handlowy regionu roln. (uprawa pszenicy, bawełny, hodowla bydła); rozwinięte rzemiosło (tkaniny, dywany, wyroby ze srebra, złota i kości słoniowej); gazociąg ze złoża Sui; węzeł drogowy przy magistralnej linii kol. Karaczi–Rawalpindi; port lotn.; uniw. (zał. 1975).