Mulhacén
 
Encyklopedia PWN
Mulhacén
[mulasẹn],
najwyższy szczyt Płw. Iberyjskiego i najwyższe (poza Alpami) wzniesienie Europy, w południowej Hiszpanii, w G. Betyckich, w pasmie Sierra Nevada;
wys. 3478 m; zbud. ze skał metamorficznych i osadowych; liczne formy polodowcowe; do ok. 1300–1700 m sięga roślinność twardolistna (częściowo wtórna), do 2100 m lasy liściaste, do 2500 zarośla subalpejskie, do 3000 tzw. loma (śródziemnomor. step górski), powyżej murawy alpejskiej; granica wiecznego śniegu na wys. ok. 3300 m.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia