Mukaczewo, Mukaczewe, Mukacheve,
m. na Ukrainie, w obwodzie zakarpackim, nad Latorycą (dopływ rz. Bodrog, dorzecze Dunaju).
Mukaczewo
Encyklopedia PWN
— 86 tys. mieszk. (2019); od pocz XI w. pod panowaniem królów węg. (Munkács); 1445–97 w posiadaniu rodziny Hunyadych; następnie ponownie miasto król.; XVI–XVII w. należało do Siedmiogrodu; 1685–88 i 1703–11 ośr. powstań przeciwko Habsburgom; od 1786 miasto okręgowe, siedziba biskupów greckokatol.; 1919 wraz z Rusią Podkarpacką przyłączone do Czechosłowacji; 1939–45 należało do Węgier; 1945–91 w Ukr. SRR. przemysł meblarski, maszyn., spoż., lekki; węzeł drogowy; zamek (XIV–XVIII w.), got. kaplica (XIV w.), barok. tzw. Biały Dom (XVII, XVIII w.), arsenał (XVII w., ob. muzeum), zespół monastyru Mukaczewsko-Nikolskiego (XVIII w.) z soborem (pocz. XIX w.), ratusz (pocz. XX w.).
