mors

mors, Odobenus rosmarus,

jedyny współcz. gatunek z rodziny morsowatych (Odobenidae); występuje w północnej części O. Atlantyckiego i O. Spokojnym przy brzegach północnej Europy, północnej i północno-wschodniej Azji oraz północnej i północno-zachodniej Ameryki Północnej, zwykle w pobliżu lodu.

Dł. samca do 3,9 m, masa ok. 1,2 t, samica mniejsza; zbud. masywnie, mała głowa; małżowin usznych brak; u samców kły szczęki górnej do 1 m dł., wargę górną po nozdrza pokrywają długie, szczeciniaste włosy; skóra prawie naga, pofałdowana; tylne kończyny może zginać pod tułów; odżywia się gł. mięczakami i skorupiakami; strefa przybrzeżna w Arktyce; dawniej licznie poławiany dla kłów, skór i tłuszczu, obecnie rzadki, chroniony.