Montana 
,
stan w północno-zachodniej części USA, graniczy z Kanadą;
, Montana
Encyklopedia PWN
— 1,1 mln mieszk. (2018), w tym 60 tys. Indian; powierzchnia 377,0 tys. km2, jeden z najsłabiej zaludnionych stanów; stol. Helena, gł. m.: Billings, Great Falls; część zachodnia górzysta (G. Skaliste, wysokość do 3901 m), na wschodzie równina (Wielkie Równiny); klimat umiarkowany ciepły, kontynent. suchy, w części zachodniej górski; średnia temp. na wys. ok. 600 m w styczniu od –13°C na północnym wschodzie do ok. –4°C na zachodzie, w lipcu 21–24°C; roczna suma opadów 300–400 mm; gł. rz. Missouri z Yellowstone; w części północnej jez. Flathead i duże zbiorniki retencyjne (gł. Fort Peck na Missouri); we wschodniej części suche prerie, w G. Skalistych lasy iglaste i roślinność alpejska; hodowla bydła i owiec; uprawa pszenicy, jęczmienia, owsa, buraków cukrowych oparta na sztucznym nawadnianiu; leśnictwo; rozwinięte górnictwo, zwłaszcza eksploatacja rud miedzi (Butte), cynku i ołowiu, ropy naftowej, fosforytów, srebra i złota; hutnictwo miedzi (Anaconda), przemysł drzewny, spoż., maszyn. (maszyny roln.), petrochemiczny; transkontynent. linia kol. Northern Pacific; gęsta sieć dróg kołowych; turystyka (m.in. znane parki nar.: Glacier, Yellowstone).
Historia. W XVIII w. docierali tu fr. handlarze futer; większość obszaru M. należała do fr. kolonii Luizjana, zakupionej 1803 przez USA; po odkryciu złóż złota (1862–64), a następnie miedzi i srebra nastąpił napływ poszukiwaczy złota i osadników; 1864 zorganizowane terytorium M.; 1867–77 walki z Indianami; doprowadzenie w latach 80. linii kol. i stopniowy rozwój górnictwa miedzi spowodowały nowy gwałtowny napływ ludności, w tym imigrantów eur.; od 1889 stan.
