Montale Eugenio, ur. 12 X 1896, Genua, zm. 12 IX 1981, Mediolan,
wł. poeta i krytyk;
Montale Eugenio
Encyklopedia PWN
od 1967 senator; przedstawiciel hermetyzmu, ogłosił kilka zbiorów kunsztownej liryki refleksyjnej (Ossi di seppia 1925, Le occasioni 1939, La bufera e altro 1956, Xenia 1964, Satura 1971); jako krytyk był m.in. odkrywcą twórczości I. Sveva; eseje M. miały znaczny wpływ na środowisko intelektualistów wł. (m.in. zbiór szkiców Auto da fé 1966); wydał też tom przekładów, m.in. utworów W. Szekspira, P. Corneille’a i T.S. Eliota (Quaderno di traduzioni 1948); Poezje wybrane (1987); 1975 otrzymał Nagrodę Nobla.
