Mongolia Wewnętrzna
 
Encyklopedia PWN
Mongolia Wewnętrzna, Neimenggu, Region Autonomiczny Mongolii Wewnętrznej, Neimenggu Zizhiqu,
region autonomiczny w północnych Chinach, graniczący z Mongolią, a w najdalej na północ wysuniętej części — z Rosją.
— 25,3 mln mieszk. (2018); w tym ok. 85% stanowią Chińczycy (Han, gł. w miastach), resztę mniejszości nar.: Mongołowie (ok. 11%), Hui, Mandżurowie, nieliczni Ewenkowie; ośrodek administracyjny Hohhot.; pow. ok. 1,2 mln km2 (12,3% pow. kraju); większość powierzchni stanowi Wyż. Mongolska (wzniesiona średnio do 1000 m), obejmująca m.in. pustynię Ałaszan, wyż. Ordos i góry Yin Shan; północno-wschodnią część regionu zajmują pasma górskie Wielkiego Chinganu (wysokość do 2029 m); klimat umiarkowany chłodny, wybitnie kontynent., na zachodzie ciepły, skrajnie suchy; w części północno-wschodniej wpływ cyrkulacji monsunowej; średnia temp. w styczniu od –30°C na północy do –6°C na południu, w lipcu odpowiednio od 20 do 24°C (w Wielkim Chinganie chłodniej); duże dobowe i roczne amplitudy temperatury; średnia roczna suma opadów od 40–100 mm na pustyni Ałaszan do 500 mm na północnym wschodzie (wpływ monsunu); charakterystyczne silne wiatry powodujące burze pyłowe; gł. rz. Huang He, pozostałe należą gł. do dorzecza Amuru i Liao He; na obszarach suchych rzeki okresowe; liczne jeziora (gł. słone), największe Hulun Nur; przeważa roślinność pustynna i półpustynna oraz suche stepy; w Wielkim Chinganie na północy występuje tajga sosnowo-modrzewiowa, na południu — lasy mieszane. Podstawą gospodarki Mongolii Wewnętrznej jest rolnictwo; grunty orne (częściowo nawadniane) zajmują tylko ok. 4% pow. ogólnej; uprawia się proso, jęczmień, pszenicę, kukurydzę, ziemniaki, z roślin przem. gł. buraki cukrowe, poza tym soję, słoneczniki, konopie, len; gł. obszarem roln. jest równina wzdłuż rz. Huang He; dużą rolę odgrywa koczownicza hodowla owiec, kóz, koni, wielbłądów; hodowla bydła ma znaczenie drugorzędne; północna część Wielkiego Chinganu stanowi ważny region eksploatacji lasów; z surowców miner. wydobywa się węgiel kam. (gł. ośr. Wuhai nad Huang He), rudy żelaza (Baotou), sól kam. (ze słonych jezior), poza tym łupki bitumiczne, ropę naftową, siarkę; w przemyśle przetwórczym najlepiej rozwinięte są: hutnictwo żelaza i aluminium, przemysł maszyn. (gł. urządzenia górnicze i hutn.), spoż. (przetwórstwo produktów hodowli), drzewny, włók. (gł. wełn.), skórz.; największe ośr. przem.: Baotou, Hohhot, Yakeshi (północny wschód). Transport gł. samochodowy i juczny; przez Mongolię Wewnętrzną przechodzą linie kol.: Pekin–Baotou–Lanzhou, Pekin–Ułan Bator (Mongolia), Pekin–Harbin–Manzhouli (połączona z Koleją Transsyberyjską). Wzdłuż południowej granicy regionu biegnie fragmentami Wielki Mur.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Mongolia Wewnętrzna. Mauzoleum Czyngis-chana w pobliżu miasta Baotou (Chiny) fot. P. Tomaszewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia