Mohammad Reza Pahlawi
 
Encyklopedia PWN
Mohammad Reza Pahlawi, Moḥammad Reḍā Pahlawī, z dynastii Pahlawi, ur. 26 X 1919, Teheran, zm. 27 VII 1980, Kair,
szach Iranu 1941–79, syn założyciela dynastii, Rezy Szaha;
objął tron po abdykacji swego ojca, Rezy Szaha, wymuszonej przez aliantów oskarżających go o kolaborację z Niemcami; gł. celami jego polityki była modernizacja państwa oraz wzbudzenie nastrojów nacjonalistycznych — wielokrotnie podkreślał wagę czasów przedmuzułm. w ukształtowaniu się narodu perskiego (1971 uroczyste obchody 2500 lat państwa perskiego); w polityce zagr. początkowo przeciwstawiał się wpływom sowieckim i bryt., później prowadził politykę proamer., w polityce wewn. musiał szukać dróg rozwiązania konfliktów międzyplemiennych; za jego rządów doszło do szybkiego rozwoju ekon. i kult. kraju. Ze względu na swe sekularystyczne tendencje stał się wrogiem zachowawczych kręgów muzułm. alimów, przede wszystkim ajatollaha Chomejniego, który, kierując 1979 rewolucją muzułm., obalił rządy szacha i wprowadził w Iranie państwo wyznaniowe; 1979 wygnany z kraju, schronił się w Egipcie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia