moczarowcy
 
Encyklopedia PWN
moczarowcy, partyzanci,
nieformalne ugrupowanie polit. utworzone w latach 60. przez M. Moczara
oparte na strukturach Minist. Spraw Wewn. oraz części środowisk prawicy nar. skupionej wokół Stow. „Pax”, a także środowisk ZBoWiD i Stow. Dziennikarzy Pol., poparte przez część aparatu partyjnego o rodowodzie ZMP-owskim; gł. celem było przejęcie kontroli nad Biurem Polit. KC PZPR oraz wybór Moczara na I sekr. KC PZPR. M. wysuwali hasła patriotyczne i nar., eksponowali rolę osób pochodzenia żydowskiego w aparacie władzy; skutkiem tego były czystki antysemickie przeprowadzane w wojsku od 1964 i aparacie władzy 1967–68. Punktem kulminacyjnym działalności m. była prowokacja zorganizowana w marcu 1968; uderzyła ona przede wszystkim w studentów oraz inteligencję, gł. o lewicowym rodowodzie; doprowadziła do masowej emigracji z Polski ludności pochodzenia żydowskiego W wyniku poparcia udzielonego W. Gomułce przez niektórych sekretarzy wojew. PZPR (m.in. E. Gierek) m. zostali zneutralizowani, 1970 przestali istnieć.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia