mimesis
kategoria estetyczna wykształcona na gruncie filozofii starożytnej Grecji dla określenia sposobu naśladowania rzeczywistości w sztuce;
[gr.],
mimesis
Encyklopedia PWN
w zależności od rozumienia każdego z tych terminów przybierała w historii rozmaite znaczenia: ekspresji (tradycja obrzędowa); przedstawiania kosmicznego porządku (pitagorejczycy); naśladowania sposobu działania natury (Demokryt z Abdery); naśladowania wyglądów rzeczy będących z kolei naśladownictwami wiecznych prawzorów (Platon); rozwinięta i przekształcona przez Arystotelesa, który rozróżniał sztuki uzupełniające naturę i sztuki naśladujące naturę (malarstwo, rzeźba, poezja, częściowo muzyka) — realizujące funkcję poznawczą poprzez odtwarzanie zjawisk i rządzących nimi praw; naśladowanie (rzeczywistości, życia, ludzkich czynności) w dziele sztuki nie było równoznacze z wiernym kopiowaniem, oznaczało stosowanie idealizacji lub satyrycznej i groteskowej deformacji.
