Mikronezja
 
Encyklopedia PWN
Mikronezja,
wyspy w zachodniej części Oceanu Spokojnego (Oceania);
w skład M. wchodzą: Mariany, Karoliny, W. Marshalla, W. Gilberta, Nauru, Banaba (Ocean); pow. ok. 2,7 tys. km2; rozciągłość z zachodu na wschód ponad 5 tys. km; ok. 460 tys. mieszk. gł. Mikronezyjczyków, ponadto Europejczycy, Amerykanie, Japończycy, Polinezyjczycy. Największe wyspy (Guam, zachodnie Karoliny) pochodzenia kontynent., pozostałe koralowe (W. Marshalla składają się z największych na Ziemi atoli). Klimat na większości wysp równikowy wybitnie wilgotny, pod wpływem północno-wschodnich pasatów; średnia temp. miesięczna 26–28°C; roczna suma opadów od 1500 mm na północy (opady w lecie) do 6000 mm na południu (opady całoroczne); w zachodniej części M. występują cyklony tropikalne. Na wyspach w zachodniej części M. na stokach nawietrznych rosną wilgotne lasy równikowe, w obszarach suchych — niskie lasy, zarośla i sawanny; wyspy koralowe mają rośliność bardzo skąpą i ubogą. Najważniejsze uprawy: palma kokosowa, drzewo chlebowe, banany, rośliny bulwiaste (kolokazja, pochrzyn, maniok); rozwinięte rybołówstwo; wydobycie fosforytów; turystyka.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia