Międzyrzecki Artur, ur. 6 XI 1922, Warszawa, zm. 2 XI 1996, tamże,
mąż Julii Hartwig, poeta, eseista, prozaik, tłumacz;
Międzyrzecki Artur
Encyklopedia PWN
1940–42 w ZSRR, następnie w PSZ na Zachodzie, uczestniczył w kampanii wł. 2 Korpusu Pol., do 1949 we Francji; 1956–58 współredaktor „Nowej Kultury”, 1965–68 „Poezji”; od 1991 prezes pol. Pen Clubu; poezja M., w której dominuje nurt filoz.-kulturowej refleksji, stanowi zarazem żywe świadectwo czasów współcz., zawiera akcenty humoru, ironii, liryzmu (zbiory Namiot z Kanady 1944, Piękne zmęczenia 1962, Zamówienia 1968, Wojna nerwów 1983, Koniec gry 1987, Rzeka czarownic 1994, Nieskończona przejrzystość 1997); opowiadania (tom To samo miasto, ta sama miłość 1992), powieść Złota papuga (1970), szkice lit. (Dialogi i sąsiedztwa 1970); przekłady, m.in. utworów G. Apollinaire’a, A. Rimbauda, Ch. Baudelaire’a, O.E. Mandelsztama; antologia poezji amer. Opiewam nowoczesnego człowieka (1992, z żoną). W 1971 otrzymał nagrodę pol. Pen Clubu.
