Międzynarodowy Trybunał Karny
 
Encyklopedia PWN
Międzynarodowy Trybunał Karny, ang. International Criminal Court,
stały sąd międzynarodowy mający kompetencję w zakresie ścigania i karania sprawców przestępstw o charakterze międzynarodowym na podstawie prawa międzynarodowego.
17 VII 1998 na konferencji w Rzymie 120 państw przyjęło statut Międzynarodowego Trybunału Karnego, 21 wstrzymało się od głosu, 7 wyraziło sprzeciw (m.in. USA, Izrael, Chiny, Irak i Iran). Trybunał miał powstać, gdy jego statut ratyfikuje 60 państw (Polska podpisała statut 9 IV 1999, a ratyfikowała 6 VII 2001); statut zaczął obowiązywać od 1 VII 2002; do końca 2009 statut ratyfikowało 110 państw. Siedziba Trybunału mieści się w Hadze. Jurysdykcją Trybunału są objęte wyłącznie zbrodnie popełnione po wejściu w życie statutu. Warunkiem kompetencji Trybunału jest, aby państwo sprawcy oskarżonego o zbrodnię oraz państwo, na którego terytorium popełniono zbrodnię, ratyfikowały statut. Trybunał nie zastępuje krajowych sądów, lecz stanowi ich uzupełnienie. Trybunał może podejmować proces jedynie w wypadku, gdy sądy krajowe go nie wszczęły lub działają w sposób chroniący sprawcę przed odpowiedzialnością karną. Prokurator (o kadencji 9-letniej) i sędziowie (18, o kadencji 3-letniej) są wybierani przez państwa-strony statutu, wybory odbyły się I 2003. W III 2006 rozpoczął się pierwszy proces przed Trybunałem — dotyczył zbrodni popełnionych w Afryce.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia