Międzynarodowy Fundusz Walutowy

Międzynarodowy Fundusz Walutowy, ang. International Monetary Fund (IMF ),

organizacja wyspecjalizowana ONZ, utworzony 1945;

powołany z inicjatywy Stanów Zjednoczonych na mocy umów z Bretton Woods; działalność rozpoczął 1947; celem jest koordynacja polityki finansowej oraz udzielanie pomocy krajom członkowskim na stabilizację walut, ułatwianie międzynarodowej współpracy walutowej, rozwijanie wymiany wielostronnej (multilateralizm); Fundusz udziela kredytów średnio- i długoterminowych na konkretne cele; uzyskanie kredytu jest możliwe po spełnieniu określonych warunków: IMF przeprowadza analizę stanu gospodarki zainteresowanego kraju i opracowuje program stabilizacyjny; pierwszą transzę kredytu otrzymuje się automatycznie, następną — po przyjęciu programu stabilizacyjnego, który na ogół zaleca redukcję deficytu budżetowego, m.in. przez: ograniczenie wydatków publicznych i finansowania sektora publicznego, kontrolę płac, znoszenie ograniczeń walutowych, otwarcie na napływ kapitału zagranicznego, ograniczenie rozmiarów kredytowania; siedziba w Waszyngtonie; członkami jest 190 państw (2020), w tym Polska (do 1950 i od 1986).