Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju
 
Encyklopedia PWN
Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju, Bank Światowy, ang. International Bank for Reconstruction and Development Wymowa (IBRD Wymowa),
wyspecjalizowana organizacja ONZ;
założony 1945 na mocy umów z Bretton Woods (Bretton Woods system), z siedzibą w Waszyngtonie; pierwotnie celem Banku było udzielanie długookresowych pożyczek państwom członkowskim na ich odbudowę ze zniszczeń po II wojnie światowej i na rozwój gospodarczy; obecnie jest to głównie wspieranie inwestycji i rozwoju gospodarczego tych krajów, m.in. w realizacji programów walki z bezrobociem, poprawy poziomu ochrony zdrowia i edukacji, usprawniania administracji państwowej i samorządności lokalnej; kapitał, którym dysponuje IBRD, to kapitał zakładowy wniesiony przez kraje członkowskie (główni udziałowcy: Francja, Indie, Japonia, Niemcy, Stany Zjednoczone i Wielka Brytania) oraz fundusze pochodzące z emisji obligacji na rynkach krajów członkowskich; liczba głosów, którą rozporządzają poszczególne kraje członkowskie, zależy od wielkości ich wpłat do kapitału IBRD; członkami mogą być tylko członkowie Międzynarodowej Korporacji Finansowej; liczy 189 członków (2020); 1950 Polska wystąpiła z IBRD, a od 1986 ponownie jest jego członkiem; IBRD wraz z Międzynarodową Korporacją Finansową, Międzynarodowym Stowarzyszeniem Rozwoju oraz 2 innymi organizacjami tworzy Grupę Banku Światowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia