Michigan
 
Encyklopedia PWN
Michigan
[mı̣szıgən] Wymowa,
stan w północnośrodkowej części USA, w regionie Wielkich Jezior;
składa się z 2 części: południowej — Lower Peninsula i północno-zachodniej — Upper Peninsula, rozdzielonych jeziorami Michigan i Huron oraz cieśn. Mackinac; powierzchnia 151,6 tys. km2, 10,0 mln mieszk. (2018); stol. Lansing; największe miasto i gł. ośr. gosp. Detroit (zespół miejski skupia 46% ludności stanu — 1991), inne większe miasta: Flint, Grand Rapids. Liczna Polonia. Powierzchnia wyżynna; w części północnej duże obszary leśne, rozległe bagna, liczne jeziora; klimat umiarkowany ciepły (wyraźne pory roku); średnia temp. w styczniu od –11°C na północnym wschodzie do –3°C na południu, w lipcu od 18°C na północy do 22°C na południu; roczna suma opadów 800 mm. Stan przem.-roln.; wydobycie rud żelaza i miedzi (w części północnej), soli kam. (na południu), wapieni; elektrownie jądr. i wodne; największa w USA koncentracja przemysłu samochodowego (z gł. ośr. w Detroit), poza tym przemysł maszyn., metal., chem. (zwłaszcza gumowy), drzewny, spoż., hutnictwo żelaza; hodowla bydła (gł. typu mlecznego), trzody chlewnej, drobiu; uprawa zbóż (kukurydza, owies, pszenica), roślin pastewnych, buraków cukrowych, ziemniaków, sadownictwo, warzywnictwo; rozwinięta gospodarka leśna; rybołówstwo; w transporcie oprócz dróg samochodowych i linii kol. znaczną rolę odgrywa Droga Wodna Św. Wawrzyńca (gł. port Detroit); turystyka.
Historia. Obszar penetrowany od poł. XVII w. przez kupców i misjonarzy fr.; od 1760 bryt., 1783 przyznany USA (przejęty dopiero 1796); od 1805 terytorium Michigan; podczas wojny 1812 roku okupowany przez Brytyjczyków; po wojnie kolonizacja amer., zwłaszcza po przejęciu ziemi od Indian (traktaty 1819 i 1821); od 1837 stan; od końca XIX w. ważny ośrodek amer. przemysłu samochodowego (Detroit), napływ imigracji eur. (m.in. z Polski).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia