Mendog
 
Encyklopedia PWN
Mendog, litew. Mindaugas Wymowa, dawniej też Mindowe, ur. ok. 1200, zm. 1263,
wielki książę litewski od ok. 1238, król od 1253;
Kalendarium
podporządkował sobie władców Auksztoty, zjednoczył litewskie terytoria plemienne i objął nad nimi władzę zwierzchnią; przyłączył do swoich posiadłości tzw. Ruś Czarną, a za stolicę obrał Nowogródek; 1244 przedsięwziął wyprawę przeciwko Krzyżakom inflanckim (połączonym z Krzyżakami) i poniósł klęskę; w zamian za przyjęcie chrześcijaństwa (1251) i przypuszczalne zobowiązanie się do ustępstw terytorialnych i politycznych uzyskał poparcie zakonu krzyżackiego i przyznanie tytułu królewskiego przez papieża Innocentego IV; 1261 porzucił chrześcijaństwo, zerwał z Krzyżakami i udzielił pomocy Żmudzinom, którzy zadali zakonowi klęskę nad jeziorem Durbé; zabity w wyniku spisku kilku książąt dzielnicowych; bohater dramatu J. Słowackiego Mindowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia