Melnyk Andrij, ur. 12 XII 1890, Wola Jakubowa k. Drohobycza, zm. 1 XI 1964, Kolonia,
ukr. działacz polityczny, pułkownik, z zawodu inżynier leśnik;
Melnyk Andrij
Encyklopedia PWN
1914–16 komendant sotni Ukr. Strzelców Siczowych, od 1916 w niewoli ros., 1917 współorganizator w Kijowie Galicyjsko-Bukowińskiego Batalionu Strzelców Siczowych; 1919 naczelnik sztabu frontowego armii Ukr. Rep. Lud.; 1923–24 krajowy komendant Ukraińskiej Organizacji Wojskowej w II RP; skazany za działalność terrorystyczną, zwolniony 1928; członek, a od 1938 przewodniczący Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN); w okresie II wojny światowej stał na czele frakcji OUN-Melnykowców, 1947 mianowany jej dożywotnim przewodniczącym; 1944 osadzony przez Niemców w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen.
