Meksykańska, Zatoka
 
Encyklopedia PWN
Meksykańska, Zatoka, hiszp. Golfo de México, ang. Gulf of Mexico,
zatoka Oceanu Atlantyckiego, u brzegów Ameryki Północnej, między Stanami Zjednoczonymi, Kubą i Meksykiem, wg Międzynarodowego Biura Hydrograficznego morze;
od Morza Karaibskiego i otwartego oceanu oddzielona Kubą; w południowej części drugorzędna zatoka Campeche; przez Cieśninę Jukatańską łączy się z Morzem Karaibskim, przez Cieśninę Florydzką — z otwartym oceanem; powierzchnia 1602 tys. km2; średnia głębokość 1522 m, maksymalna — 5203 m (głębia Sigsbee w zachodniej części Basenu Meksykańskiego); większą część dna Z.M zajmuje Basen Meksykański o kształcie regularnej niecki; na północy, w stoku kontynentalnym, kaniony podmorskie. Przez Cieśninę Jukatańską przenikają do Zatoki Meksykańskiej masy wód ciepłego Prądu Karaibskiego powodujące podnoszenie się poziomu wody w zatoce i odpływ jej przez Cieśninę Florydzką jako Prąd Florydzki (początek Prądu Zatokowego). Temperatura wód powierzchniowych w lutym od 18°C na północy do 24°C na południu, w sierpniu 28–29°C, zasolenie — 36–36,7‰; Zatoka Meksykańska leży na drodze gwałtownych cyklonów tropikalnych w lecie i jesieni; wysokość pływów 0,5–1,7 m. Do Zatoki Meksykańskiej uchodzą rzeki: Missisipi, Rio Grande; połowy ryb, ostryg i pereł, krewetek, gąbek; u wybrzeży Meksyku wydobycie ropy naftowej z dna; główne porty: Houston, Nowy Orlean, Tampa, Hawana, Veracruz, Tampico.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia