Mekka

Mekka, Makkah,

m. na zachodzie Arabii Saudyjskiej, w krainie Al-Hidżaz, w kotlinie, w górach Dżabal al-Hidżaz, ok. 70 km od wybrzeża M. Czerwonego.

Ośrodek adm. prow. Mekka (2008); w okresie przedmuzułm. ważny ośrodek handl. i kultowy (kult Czarnego Kamienia w świątyni Al– Kaba) na szlaku karawanowym z Arabii Południowej do krajów M. Śródziemnego; miejsce narodzin Mahometa, tutaj rozpoczął on swą działalność prorocką, a pielgrzymkę (hadżdż) do świątyni Al-Kaba w M. ustanowił jednym z obowiązków muzułmanina; 930 M. spustoszyli karmaci; od ok. 960 miastem rządzili Alidzi z szarifem M. na czele (od XII w. do 1924 godność szarifa była dziedziczna w rodzie Haszymidów); 1926 przyłączona do Arabii Saudyjskiej; jest świętym miastem islamu. Gł. w świecie ośrodek kultu religijnego wyznawców islamu — cel pielgrzymek (ok. 5 mln osób rocznie); rozległa baza hotelowa, duży ośr. handlu i rzemiosła (odzież, dywaniki modlitewne, pamiątki); węzeł drogowy, połączenie autostradą z Dżuddą (port pasażerski i lotn. obsługujący pielgrzymów do M.) i z Rijadem; muzułm. akad. teol., liczne szkoły i biblioteki muzułm.; warowna twierdza, meczet Al-Haram (zał. w VII w., obecny z 1570) z rozległym dziedzińcem otoczonym galeriami z kolumnami (7 minaretów), pośrodku którego znajduje się Al-Kaba.