Mechelen

Mechelen , fr. Malines ,

m. w północnej Belgii, na południe od Antwerpii, nad rz. Dijle.

średniow. ośr. handlu i sukiennictwa, od 1384 w rękach książąt Burgundii; od 1560 siedziba arcybiskupa i ośr. kult. Niderlandów; od XVIII w. słynne z wyrobów koronkarskich; duży ośr. przemysłu włók. (wełn., lniarski, wyrób koronek, dywanów) i meblarskiego, poza tym przemysł spoż. (gł. browarniany), skórz., elektrotechniczny, zakłady naprawcze taboru kol.; siedziba prymasa Belgii i kośc. stol. kraju; znana szkoła gry na dzwonach; ośr. turyst.; ogród bot.; muzea; kościoły got.: katedra St. Rombaut (XIII–XVI w.), Ste Catherine (XIV–XV w.), St. Jean Baptiste i St. Jean Evangeliste (XV w.), Notre-Dame-au-delà-de-la-Dyle (XV–XVII w.), i barok.: Beginek (1629–47), Notre Dame d’Hanswijk (XVII w.), Jezuitów St. St. Pierre et Paul (XVII w.); got. ratusz w dawnych sukiennicach (XIV w.), stary ratusz (XIV, XVIII w.), got.-renes. Pałac Sprawiedliwości, kamienice got. i renes., most (XVI w.). W pobliżu M. intensywna uprawa warzyw.