maulawijja
 
Encyklopedia PWN
maulawijja
[arab.],
mevleviye [tur.],
jedno z najważniejszych i najbardziej znanych mistycznych bractw sufickich w islamie;
zał. w XIII w. w Konyi (Anatolia) przez perskiego poetę-mistyka Dżalaluddina Rumiego (od jego arabskiego tytułu maulana ‘nasz mistrz’ — nazwa bractwa); mewlewici, podobnie jak i in. mistycy, mieszkali w klasztorach zw. tekke lub maulawijja-chane, obowiązywał ich specjalny strój i rytuał obrzędów rel.; w Europie znani byli jako zakon derwiszów tańczących, gdyż swą rytualną modlitwę (zikr) odmawiali obracając się na prawej stopie przy akompaniamencie instrumentów muzycznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia