Marchia Brandenburska
 
Encyklopedia PWN
Marchia Brandenburska,
utw. z przekształcenia Marchii Północnej, po zdobyciu 1157 Brenny przez Albrechta Niedźwiedzia;
w połowie XIII w. zajęła ziemię lubuską, potem pogranicze Wielkopolski i Pomorza Zachodniego (tzw. Nowa Marchia); 1356 margrabiowie uzyskali godność elektorów Rzeszy (Brandenburgia).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia