Mann Heinrich 
, ur. 27 III 1871, Lubeka, zm. 12 III 1950, Santa Monica,
brat Thomasa, pisarz niemiecki.
, ur. 27 III 1871, Lubeka, zm. 12 III 1950, Santa Monica,
Mann Heinrich
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
1930 prezes akad. sztuki, 1933 został usunięty z akad. literatury, a jego dzieła zniszczono; od 1933 na emigracji, zmarł tuż przed powrotem do Niemiec (gdzie miał otrzymać nominację na stanowisko prezesa akad. sztuki NRD). Spośród pierwszych powieści Manna podstawowe znaczenie mają: W krainie pieczonych gołąbków (1900, wyd. pol. 1953), Profesor Unrat (1905, wyd. pol. 1930; ekranizacja pt. Błękitny anioł 1930) i trylogia Cesarstwo (Poddany 1914, Biedacy 1918 — wyd. pol. obu 1951, Der Kopf 1925), zawierające krytykę epoki wilhelmińskiej, przedstawiające bohaterów jako typowy produkt pruskiego systemu wychowania, pruskich stosunków społ., ekon. i polit.; w wyniku kilkuletniego pobytu we Włoszech powstał m.in. renes. tryptyk powieściowy Boginie (1903, wyd. pol. 1930); na emigracji M. napisał dwutomowe dzieło hist. Młodość króla Henryka IV (1935, wyd. pol. 1936) i Król Henryk IV u szczytu sławy (1938, wyd. pol. 1959). M. był jednym z najświetniejszych eseistów swych czasów, ostro piętnującym przejawy imperializmu i nazizmu, m.in. w zbiorach: Macht und Mensch (1919), Geist und Tat (1931), Nienawiść (1933, wyd. pol. 1935), Mut (1939); autobiografia Ein Zeitalter wird besichtigt (1944); liczne nowele, kilka dramatów.
