Manila 
,
stolica Filipin, w środkowej części wyspy Luzon, u ujścia rz. Pasig do Zat. Manilskiej (M. Południowochińskie).
, Manila
Encyklopedia PWN
Ośrodek adm. National Capital Region. — 1,7 mln mieszk., region stołeczny, zw. Metro Manila, 20,6 mln (2010); przed podbojem Filipin przez Hiszpanów ośr. plemienia Tagalów, po podboju — siedziba gubernatora; w XVII w. atakowana przez Holendrów; 1762–64 zajęta przez Brytyjczyków; 1946–48 i od 1976 stol. Filipin. Największy ośr. gosp. (aglomeracja M. dostarcza ok. 90% krajowej produkcji przem.) i kult.-nauk. Filipin; montownie samochodów osobowych, ciężarowych, motocykli i motorowerów, stocznie remontowe, zakłady telew. i radiowe (produkcja na licencji jap.), włók., odzieżowy, spoż. (gł. cukrownie), poza tym przemysł drzewny, cementowy, chem. (w tym farm.); siedziba krajowych i międzynar. banków oraz towarzystw ubezpieczeniowych; gł. port handl. kraju (przeładunek ok. 34 mln t), wywóz kopry, cukru, rud miedzi, chromu, drewna; międzynar. port lotn.; siedziba akad. nauk, ponad 20 uniw. (m.in. Uniw. Św. Tomasza, zał. 1611, uniw. nar., zał. 1900), instytuty nauk. (m.in. Międzynar. Inst. Ryżu), muzea, parki (m.in. rozległy park Luneta). W centrum miasta zabytki: fragmenty fortyfikacji (XVI w.); kościół Św. Augustyna (1599–1614); rezydencja prezydenta (pałac Malacañang) z okresu kolonialnego; neogot. kościół Św. Sebastiana; budynki użyteczności publicznej z końca XIX w.; wokół centrum — dzielnice przem., nowoczesne dzielnice mieszk. (Makati) oraz turyst.-rozrywkowe (Ermita) i slamsy (zwłaszcza dzielnica Tondo). Na południowy wschód od M. jez. Laguna de Bay.
