Maksym Wyznawca, Maksym z Chrysopolis, gr. Máximos Homologētḗs, święty, ur. ok. 580, Konstantynopol, zm. 13 VIII 662, twiedza Schemarion (Kaukaz),
teolog,
Maksym Wyznawca
Encyklopedia PWN
Ojciec Kościoła; od 610 sekr. ces. Herakliusza; ok. 614 wstąpił do monasteru, później przebywał w Aleksandrii, Kartaginie i Rzymie; 653 sprowadzony do Konstantynopola, oskarżony o zdradę i wygnany do Tracji; 656 skazany na wygnanie do Lazyki (ob. Gruzja), a wg tradycji — także na odcięcie języka i prawej ręki; najwybitniejszy teolog VII w., przezwyciężył monoteletyzm w teologii; napisał ok. 90 prac (pisma teol., egzegetyczne, ascetyczne i liturgiczne), z których najważniejsze są: Mystagōgía [‘wtajemniczenie’], praca na temat Modlitwy Pańskiej oraz Rozdziały o miłości i Rozdziały o wiedzy, dotyczące teol. aspektów mistyki (wyd. pol. Dzieła 1982).
