Maironis
 
Encyklopedia PWN
Maironis Wymowa, właśc. Jonas Mačiulis Wymowa, ur. 2 XI 1862, Pasandravis (pow. rosieński), zm. 28 VI 1932, Kowno,
poeta litew., ksiądz katolicki;
romantyk; od 1909 rektor seminarium duchownego i profesor uniwersytetu w Kownie; twórca szkoły poet. umacniającej sylabotonizm w poezji litew.; liryka miłosna, pejzażowa, poświęcona wyzwoleniu nar. — zbiór Pavasario balsai [‘odgłosy wiosny’] (1895), poematy: Jaunoji Lietuva [‘młoda Litwa’] (1907), napisany w języku pol. Znad Biruty (1905); trylogia dramatów hist. pisanych wierszem: Kęstučio mirtis [‘śmierć Kiejstuta’], Vytautas pas Kryžiuočius [‘Witold u Krzyżaków’], Didysis Vytautas karalius [‘król Witold’] (1921–30); prace hist. i krytycznolit.; pol. przekłady wierszy Mironisa w Antologii poezji litewskiej (1939) i antologii Tam gdzie malwy lśnią czerwone... (1973).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia