mahajana

mahajana

[sanskr. mahā-yāna ‘wielki wóz’, ‘wielka droga’],

jeden z gł. nurtów buddyzmu (obok hinajany i mantrajany).

mahajana ukształtowała się ok. I w. na terenie Indii, jako bardziej liberalna interpretacja nauk Buddy (w odróżnieniu od hinajany); następnie rozpowszechniła się w Nepalu, Tybecie, Mongolii, Chinach i Japonii; wytworzyła ideał soteriologiczny (wielu buddów i bodhisattwów miało przyczynić się do zbawienia ludzkości); zachowały się liczne teksty rel. w sanskrycie: kanon mahajany — Tipitaka (palijski kanon) oraz zbiory opowieści o Buddzie, m.in. Lalitawistara, Dźatakamala.