Magnus I Ladulås

Magnus I Ladulås, z dynastii Folkungów, ur. ok. 1240, zm. 18 XII 1290, Visingsö,

król Szwecji od 1275, syn Birgera Jarla;

ok. 1255 otrzymał tytuł księcia Szwedów, 1266 objął władzę dzielnicową w Södermanland; 1275 pokonał i zdetronizował brata, Waldemara I Birgerssona; 1280 wydał w Alsnö statuty, które umożliwiły rozwój stanu rycerskiego (frälse); 1281 znacznie rozszerzył immunitet Kościoła; 1284 doprowadził do uznania swego syna, Birgera, za króla, dążąc do zapewnienia mu sukcesji; 1288 silniej związał Gotlandię ze Szwecją; wznosił zamki; popierał rozwój miast i górnictwa dzięki kapitałowi Hanzy.